درنای سیبری
نام فارسی:درنای سیبری / درنای سفید
نام انگلیسی:siberian white crane
نام علمی:grus leucogeranus
خانواده: درناییان (gruidae)
جمعیت:بر اساس اطلاعات سال 1387، تنها یک قطعه در ایران زمستان گذرانی می کند.
پراکنش: در روسیه، هند، چین، پاکستان و در ایران،زمستان ها در جنوب دریای خزر در فریدون کنار زندگی می کند.
زیست گاه: سازگار به خشکی و آب ، در مناطق تالابی، شالی زارها، نی زارها و دریاچه های کم عمق زندگی می کند. این پرنده روی زمین و گاهی هم در آب های کم عمق آشیانه می سازد.
اندازه: طول بدن درنای سیبری135 سانتی متر است.
ریخت شناسی: درنای سیبری پاهای بلند، گردن دراز، سرلخت و قرمز، چشم های زرد، منقار سخت و کشیده و اندکی بلند دارد. دم آن در مقایسه با جثه اش کوتاه است. پرنده ی بالغ کاملا سفید است و شاه پرهای سیاه رنگ آن در هنگام پرواز نمایان می شود. صورت پرنده ی جوان لخت و قرمز نیست و سر و گردن آن به رنگ مسی دیده می شود.
رژیم غذایی: درنای سیبری از بذرها، حشره ها، نرم تنان و مهره داران کوچک تغذیه می کنند.
زادآوری: با گذاشتن حداکثر 2 تخم که تنها از آن ها به جوجه تبدیل می شود، پایین ترین در صد رشد را میان پرندگان دارد. در 3 سالگی، جفتی برای خود انتخاب می کند و در 4 و 5 سالگی ، قادر به تولید مثل است. درناها آشیانه ی خود را روی زمین می سازند. با خروج اولین جوجه،همراه با آن لانه را ترک و آن را رها می کنند. در ناهای سیبری تاپایان عمر به هم وفادار می مانند.
وضعیت حفاظتی گونه: در آستانه ی انقراض
ارسال توسط سیروس علی پور siroos alipour
آخرین مطالب
